Hiç yok gibiydi,
Geleceği peşinde
Koştuğumuz
O sadece geçmişte
Ve gelecekte var olan.
Nasıl bahsedebiliriz
Varlığımızdan
Kendimiz bir ütopyayken.
Uğraşmak boşuna,
Hareket etmek, düşünmek.
Ve kanıtıdır, bazen bir su içmeye bile
Katlanamayışımız
“umut” diyorlar bazen!
Ama yeter mi bu?
İnsan ne kadar zaman
Kandırabilir kendini.
Kayıt Tarihi : 19.4.2014 13:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!