Biz Şiiri - Arif Mercan

Yasam denizinin dalgasında oluşan
bir anlık ufacık bir köpüktük
rüzgarın esintisinde yemyeşil ağaçların dalında oluşan
bir anlık ufacık bir salıntıydık

gözyaşıydık, bazen gülücük
ufacık bir an belirirdik insanların yüzlerinde
sonra çekip gitmek zorundaydık
ardımıza bile bakmadan…

mevsimlerden bahardık
ama dallarımızda yapaklarımız hiç yeşermemişti
ilk değil gülüm sonbahardık
yapraklarımızı çoktan sarartıp dökmüştük

kuş olup kanatlarımızı açıp uçamadık
dağların ardında kalan yar'e ulaşamadık
kırılmıştı kanatlarımız
bir daha gül kokulu yara sarılamadık

minicik yüreklerimizde kocaman sevdalar yeşerttik
tüm kuraklığına rağmen, hayatın acımasız kıraç topaklarında
bir sabah uyandığımızda, talan olmuştu sevda çiçeklerimiz
sevmedik bir daha sevemezdik

ayrılıkların türküsüydük biz, yalnızlıkların
yedi telli sazlarla söylenirdik
özlemlerin, hasretlerin türküsüydük
gözyaşı yüklüydük belki ama
gözyaşlarıyla değil gülümseyişlerle söylenirdik
ayrılıkların türküsüydük biz
yüreğindeyiz biz yüreğinin sesini dinle…