Biz yan yana duran iki salıncağa ters oturmuştuk.
O zincirler soğuktan buz gibi olmuştu ama biz yinede sıkı sık tutunmuştuk,
Aşk’a tutunmaya çalışır gibi.
Aslında düşmemek içindi o ve sallanmaya başladığımızda ikimizde sürekli ayrı yönlere gidip geri kavuşuyorduk,
Birbirimizi görüyorduk ama kısa oluyordu sonra sırt sırta veriyorduk ve tabi sonra tekrar yüz yüze, uzakta olsa..
Aslında değişen bir şey yoktu, durduğumuzda yine aynı noktadaydık fakat yine farklı yönlere bakıyorduk.
Biz en başında yapmıştık hatayı, birlikte paylaşamayacağımız hayatı, birlikte kurmaya çalışırken yaptık
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta