BİZ
Biz hiç bir zaman biz olmadık.
Sessizce doğan güneşi, kendi bakışlarımızla göremedik.
Sabah esen doğu rüzgarını yüzümüzde hissetmedik.
Yağmur damlaları biz eleleyken saçlarımızı ıslatmadı.
Bir çiçeğe su verirken, sevgi dolu bakışmadık
biz olamadık
Bir çocuğun sıcak, yumuşak elini birlikte tutmadık ki:
Kırmızı bir güle aynı anda aynı şeyleri düşünerek bakmadık.
Birden bire söze başlayıp sonra gülmelere katılmadık.
Uzaklara dalıp [şu an nerede olmak isterdin[diye sormadık
birbirimize.
Ne acı değil mi?
Biz hiç biz olamadık.
SedalıKayıt Tarihi : 10.11.2010 10:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/10/biz-366.jpg)
sen ben olmadan
ben sen olmadan
sen el oldun
varsa saadetin huzurumdur
yaraya tuz basar seni sensizliğimde yaşarım...
eyvallah
saygılar...
TÜM YORUMLAR (19)