Sözcüklerden öte geçemezken,
En usta dillerin akıcılığı,
Şartlandırılmış uslarımızla,
Benimsemişiz edilgen akılcılığı...
Duvarlar yaratmışız kimliğimizle,
Korkunun rahminde besleyip ayrılığı..
Çoban güdümünde sürü zihniyle,
Yaşamışız kollektif yalnızlığı...
Doğru, yanlış tutarsızlığında,
Labirentlere gömüp öz varlığı,
Gerçeğin sesine kulak tıkamış,
Yitirmişiz sezgisel duyarlılığı...
Güzelliği özde değil, yüzde görüp,
Süsleyip gelin etmişiz yalınlığı...
Maddenin gücünü putlaştırarak,
İlahlara kurban vermişiz insanlığı...
Kayıt Tarihi : 8.2.2003 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!