bir melek ve bütün bir gün
barınmak kanatlarının arsında
hissetmek iyiliğini iliklerine kadar
gitmek en uzaklara gitmek ve yaşamak
ömrün en tatlı anlarını
ışık saçan gözlerinde
bir gülümseme ve sonsuzluk
yaşamak tebessümü kalbinde
yaşatmak tarifsiz duyguları ve acı
anlatamamanın verdiği,hani o ezilen
mutluluğun muhteşem gücü altında
bir öpücük ve bir aşk
sonsuzluğa kucak açma hevesiyle
yanıp tutuşan,içinde yaşayan
içinde yaşadığın hayatı kuşatan ve
bitmesin diye görmezden geldiğin
çünkü gerek yok itirafa ya da
ortaya çıkarılmasına
çünkü o orada,o burada
çünkü o sende,bende
çünkü ne ben var,ne sen
çünkü varlık artık bir
çünkü artık sadece biriz
sen ben değil biziz
Kayıt Tarihi : 11.10.2006 20:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasin Uçgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/11/biz-150.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!