Biz Şiiri - Kemal Tekir

Vahşice içgüdüler,
Dizginlenemeyen, ihtiraslar.
Sonu gelmeyen tutkular,
Bizi hep teslim aldılar.

Acı ve çileler, kendi eserimiz,
Çekilen acıların sebebi biziz.
Cennet veya cehennemin,
Yolunu açan, biziz.

Rüzgarlarla yaprak gibi,
Savrulup, duruyoruz, biz,
Bir varmış, bir yokmuş gibi,
Doğup batıyoruz, biz

Can bedende bir konuktur,
Bu söze hak tanıktır.
Can bedeni terk eder,
Hak tan gelir, Hak ka döner.