Deniz kokusunda serap görmeyeli epey olmuştu.
Ben sigaranın ilk nefesinde tükenmiş,
İlk kadehte sarhoş olmuştum.
Sen ise ay ışığı topluyordun kumsalda.
Tüm çığlıklarıma rağmen efkarı seviyordun.
Ben çaresizce el sallıyordum sana aydan,yıldızdan.
Sana şiir bile yazmıştım martılardan.
Ben ' Bendeki yaralar bize yeter' diyordum.
Sen ise daha geniş bir yer istiyordun.
Seni hiçbiryere sığdıramıyordum.
Hep dost oluyordun akreple,yelkovanla
Hep bir yolunu buluyordun.
Ben ise sohbet ediyordum rüzgarla,
Kan ağlıyorudum her sonbaharda.
Kayıt Tarihi : 23.9.2006 12:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Güçlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/23/biz-145.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!