Ve sen çağlıyordu ırmaklar
Baharda daha coşkulu
Gözlerin gibi
Yazda daha duru
Dudaklarında dökülen
Cümleler gibi
Sonra birleşip tüm ırmaklar
Okyanusa kavuşuyordu
Biz oluyordu
Sen ve ben gibi
Biz işte o akan serin ırmaklardık
Kışın kar altında kalan
Baharda yatağından taşan
Toprak anaya can katan
Ve yedirenk dörtyanda çiçekler açtıran
Çınarların kökünden süzülüp
Damar damar dolaşıp yaprağa ulaşan
Kayıt Tarihi : 26.5.2006 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
biz olma sevgisi şiir de harika anlatılmış.Kutluyorum
sevgili kardeşim
Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (3)