Biz Şiiri - Fatih Hepgüler

Bizim bizliğimiz;
Sevgimiz, emeğimiz,ekmeğimiz..
Düşlerimiz vardı.
Ve düşüncelerimiz,
Ülkemiz ve ilkemiz..

Yüreğimiz vardı
Mangal gibi yüreğimiz,
Çelik kollarımız,
Çelik kelepçelerimiz..

Bir celladımız..
Bir urganımız..
Bir kefenimiz bizim..

Ölümdü tek oyuncağımız,
Biz; “Bizdik beyim..! ”

Dinamit ile fünye
Ateşle barut,
Gecele gündüz,
Hilalle yıldız,
Çakımız ve çakmağımız,
Biz öldükmü zamansız?

Ferhat gibiydik,
Şirinimiz olmasada
Şiirlerimiz vardı bizim..
Birdik,
Kalabalıklarda yalnızlık çeksede yüreğimiz
yalanmı olduk yoksa biz..! ?
Bir vucudduk,
bir beden..
Ve namluya yürümüştü mermi..
Ölüme susamıştık.
İntihar kuşanmıştık,
kuşatılmıştık..
Aynı aşkla çarpıyordu yüreğimiz
Gülmek istiyorduk..!
Ölmek istiyorduk..!
Bilmek istiyorduk..!
Yeni yetme şairler şiir yazdı gidişimize
Ve dönmeyişimize ağıtlar..

Dönmeyecektik biz
Dönemedik
Dönmedik..

Çünkü biz;
Kahpe bir kurşuna sevdalıydık.
Yıldıza aya sevdalıydık...
Emek ve Ekmek kokan bir ülkeye,
ekmek biçen orağa,
Şehit kanı damlamış toprağa,
canlanan her bir yaprağa,
sevdalıydık biz...

“Siz bizi bilirmisiniz? ”