Biyolojik saatim Şiiri - Suphi Sekü

BİYOLOJİK SAATİM

Her gece aynı saatte hiç şaşmadan çalıyor biyolojik saatim
Paslanmıyor, buzulmuyor
Her gong vuruşu beynimin duvarlarında yankılanır
Gecenin bir yarısı
Makaslanan uykum bölük pörçük
Nemrut'u yıkan sinek, benimde burnumdan girdi sanki
Başımda, çekilmez bir ağrı
Gecenin kocamış çehresinde sözülen sükûnet
tunç kadar ağır
Ahh, rüyalarımı işgal eden matem, gizli cinnet
Tekrarın kanlı pençesi

Saate baktım, "biri" bir geçiyor
Ve o geçen bir. Ve o geçen bir. Ve o geçen bir.
O, bir; Biri geçip görmeyen...
Sen
Vuslatın vaz geçilmez turuncu ütopyası
Islah edilemez arzum
Karanlık, dalga dalga çırpınan ukyanus
Mahsur kalan zavallı ben
Pusulam sabitlenmiş
Mütenakız beklentilerimin seyir defterinde
ter/e batmış seyrüsefer notlarım
Okumaya çalışırken, ensemde; ansızın bir sıcaklık ve ve peşpeşe ateşlenen bir silah
Yüzükoyun düşüyorum
Oysa ki
Tetiği çeken ben, kâtil ben, maktul yine ben
Saymadım
Bu kaçıncı cinayetim ve kaç kez kendimi katlettim
Heey! Acıya meftun gönül
Saatimi kuran kim, ellime silahı veren kim,
tetiği çektiren kim
...

Bilindik cevapları odamın kuytularında toplamaya çalışırken
Kendi cenazemin selasını dinliyorum
Ardından ezan ve fecrisadık
Beşeri çaresizliğimden
buynumu bökerek aralıyorum naz kapısını
İstiğfar makamındayım
Ben, huşu ile güneşi karşılamaya çalışırken
Bir sonraki geceye kuruluyor saatim,
çok korkuyorum

İmdat dilemek için
amelimle, kurtuluşa isihkak kespetmedim, biliyorum
Sen, RahmetenlilAlemin'sin
Luütfet
Kalbime gir, gönlüme gir, rüyama gir efendim

Tdks
Mütenakız : çelişki