1--bitti Bir Ömür Şiiri - Yusuf Değirmen ...

Değer verip sarıldığım dostlardan
Vefayı görmeden bitti bir ömür
Umut yeşerttiğim yazdan bahardan
Bir gonca dermeden bitti bir ömür

Geçirdim günleri ağlaya güle
Sırtıma yüklendi dert ile çile
Taşıdım bu yükü ben bile bile
Sefayı sürmeden bitti bir ömür

Ne silleler yedim amma vurmadım
Çok kırıldım hiç bir kalbi kırmadım
Ben çok sevdim karşılığın görmedim
Murada ermeden bitti bir ömür

Güneşime gölge etti bulutlar
Her ne yapsam dirilmedi umutlar
Bu bozkır sinemde kuruyor otlar
Yeşili dermeden bir ömür bitti

Taşıdığım sevgi dolu yürekti
Sevilmem gerekti seven gerekti
Kastım yarınlara eser vermekti
Emele ermeden bitti bir ömür bitti

Ben hep sevdim kimseye kin gütmedim
Nefsimin peşine düşüp gitmedim
Akıp gitti zaman hiç fark etmedim
Yerinde durmadan bitti bir ömür

Doğruyu söylemek oldu hep suçum
Yarı tok yaşadım yarıda açım
Umudu öldürdüm yoktur amacım
Hayaller kurmadan bitti bir ömür

Gönül bahçesinin gülleri soldu
Ruhuma yaşamın hicranı doldu
Ne yar ne yarenim ne dostum oldu
Hal hatır sormadan bitti bir ömür

Hep kusur sayıldı attığım adım
Kimseye derdimi anlatamadım
Bir saç taramadım yüz okşamadım
Cananı sarmadan bitti bir ömür

Dedim hak kerimdir ona bakalım
Sonunda ağardı saçım sakalım
Bir gün omzlarda yol alır salım
Şansımı kırmadan bitti bir ömür