yansın kader elemden uzaklaştıkça battı düşler
nasılda aşkın sesini gelmeden bilirdi bu yürek
ben oyum işte gölgeyim senle bir çıkmazım
oyuncak arkadasınım belki belki de mezarda yanındayım
hayaller kurardım olmasını isteyerek şaçardım etrafa
hissetmek seni gözlerimden akarken düşler
belki de bir kere görmüsümdür seni
belki de hayallerimi gerçek sanmısım
yürürken ayak seslerini duyardım evet
sanki senin le yasardım hayatıma sensizlik bulaşmazdı
adeta meçhuldum adına şarkılar bestelerken
nasıl da sevdim üzülecegimi bile bile
sensizlik eksik kalbimde beynimde düsüncesizlik
nasıl kanmıs aşk seninle benim yalanıma
kuşlar bir agızdan söylerken ismini
ben uyuyamadıgım sabahlarıma kalkardım
bütün insanlıktan sen nasıldı bu düş
nasıl sevmiştim seni belki dilini bile bilmiyorum
hayallerimde bir yüz takmışım sana
ve güllerin araında anımsarım yürürken bana
ne zaman aklıma gelsem aglamayacagım diyorum
kendime verdigim sözleri bile unutuyorum
ismini bilmedigim şarkılarda seni buluyorum
kendimi yordugum gibi belkide seni unutamıyorum
Kayıt Tarihi : 1.9.2014 16:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)