Bitti Şiiri - Yavuz Doğan

"Bitti evladım" dedi..

"Bitti"...

Gözlerinde bin yıllık bir yorgunluğu uyutan, izmaritine son kurşunu sıkar gibi asıldığı filtresiz cigarasından bir fırt daha çekip ciğerini yangın yerine çeviren, yüzündeki asırlık kırışıklıklara Kureyş’e bir daha asla dönemeyeceğini bilen hicret yorgunu hüzünlü bir sahabenin ayak izlerini sığdıran kadim çağlar yorgunu koca bir çınar..

"Bitti evladım" dedi..

"Bitti"...

Kalem yok kâğıt bitti, komşuya ağıt bitti
"Yoksula dağıt" bitti; bir daha olmayacak.

Güzel nazarlar bitti, adil pazarlar bitti
Gerçek yazarlar bitti; bir daha olmayacak.

Ağacın dalı bitti, çiçeğin alı bitti
Toprakta çalı bitti; bir daha olmayacak.

Takvimde çağlar bitti, ufukta dağlar bitti
Denizde ağlar bitti; bir daha olmayacak.

Göç eden kuşlar bitti, değiş tokuşlar bitti
Bitmez yokuşlar bitti; bir daha olmayacak.

Menzile yarış bitti, göğe yakarış bitti
Can karış karış bitti; bir daha olmayacak.

Yürek közümüz bitti, doğru sözümüz bitti
Gönül gözümüz bitti; bir daha olmayacak.

Batıl hak zahir bitti, dün kayıp ahir bitti
Zühre yok Tahir bitti; bir daha olmayacak.

Fırça yok resim bitti, kısılmaz sesim bitti
Ömre hevesim bitti; bir daha olmayacak.

Bitti evladım bitti, tende muradım bitti
"İnsan" soyadım bitti; bir daha olmayacak.

"Bitti evladım" dedi..

"Bitti"...