Bitmez, bitemez dediğim o büyük aşkı göz çukurlarıma asıyorum
Benden arta kalan enkaz yanıma en çok bu yakışacak, biliyorum
İçimi kanata kanata, canımı acıta acıta senden vazgeçiyorum
Adına bahşettiğim onca lütufu bir kenara bırakıp,
Vedalarımı ahlarımla birlikte yetim bir çocuk misali ihanet avlusuna terkediyorum...
Artık dönüşü olmayan yolların pişmanlık içermeyen sapaklarından dönme vaktidir.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
