Bitsin Bu Hasret Şiiri - Celal Bahar

Ayrılık hasreti dayanılmaz olmuşken,
Gel sevgili, yağmura, buluta karışıp ta gel,
Uzaksa gittiğin yerler, bir sonbahar yaprağına tutun,
Rüzgârla, fırtınayla savrulup ta gel.
***
Şimşeklerin çaksın tekrar yüreğime ziyanı yok.
Varsın fırtınalar kopsun bedenimde, ölümden ötesi yok.
Sen gel de, beraberindeki her türlü tufan başım gözüm üstüne,
Ben çekerim hepsini, sen derdini, kederini alıp ta gel.
***
Sensiz saadet neymiş, nasılmış unuttu gönlüm.
Her geçen gün biraz daha eridi, tükendi ömrüm.
İnan seni görecekse gözüm, umurumda bile değil ölüm.
Sen Azrail’e haber ver, ecelimi peşine takıp ta gel.
***
Sensiz yaşamaktansa, yanında ölmek ne büyük saadet,
Anla işte ne haldeyim, artık sende biraz merhamet et,
Yoksun ya nefes almak dahi bana en büyük zahmet,
Gel artık sevgili, gel de bitsin içimdeki bu hasret.