Bitsin Bu Hasret Şiiri - Necdet Erem

Bu akşam, senin yanına geldim.
Dönüpte yüzüme, bakmadın niye,
Karşıdan bakarak, ağladım yine,
Sesimi kabrinden, duyarsın diye.

Ne toprakta bir ses, ne senden seda,
Sanki her şey sağır, sanki her kes lal.
Bekledim sabırla, belki dersin kal.
Şaşırıp kalmışım, bu ne zor bir hal.

İçimde hasretin, kabardı yine,
Kavuşmak ne zaman, onu bilseydim?
Arada bulunan, sırlı perdeyi,
Ucundan çekipte, yırtabilseydim.

Sen bana yakınsın, his ediyorum,
Bense sana bilmem, neden uzağım.
Kalmadı kararım, ölümü sağım,
Arkandan oraya, gelebilseydim.

Allah’ım emrine, yok itirazım,
Sana isyan asla, gelmez aklıma
Ben ancak bu zalim, nefsten bizarım.
Kurtar beni ondan, düştüm bahtına.

Gönlüm şükretse de, gözüm dinlemez,
Gözümden akıyor, bu yaşlar neden
Ruhum teslimdedir, aklım bilemez,
Beni alıp gittin, sevgilim benden.

Bilirim ötede, beklersin beni.
Hasretin içimde, her gün artıyor.
Elimde olmadan, özlerim seni,
Yüreğimi bir kor, her an yakıyor.

Ne sesimi duydun, ne sen seslendin,
Ne bir haber verdin, ne bir işaret,
Her gece rüyamda, diyorsun sabret,
Yeter dayanamam, bitsin bu hasret.