Ne uzun geceler
Ne de gündüzler
Sınırsız kaldılar
Bulamadım sonsuzlukta
Kalan bütün çizgileri
Kesişmediler kenarlarından
Hiç birisi kavuşmadı
Dünya fırtınalarla doldu
Gökyüzü kara bulutlar
Yağan yağmurları
Bir türlü bitiremedim
Karanlık gecelerin
Ayazında dolaştım
Sabahlara kadar
Boşuna kahretmedim
Bu yalan dünyada
Kimseler kalmadı yanımda
Eyvah bir ben
Eşim ve Çocuklarım
Demek ki yalnız
Siz kaldınız evlatlarım
Kime hizmet kime minnet
Yapmadım kimseye zillet
Yaşamak şimdi bir illet
Tek başımayım odamda yine
Gecenin saati ilerlemiş
Kimse kimsenin derdini bilemezmiş
Doğru söylenmiş
Nafile yaşamak buysa
Dedikleri doğruysa
O zaman ben yaşamıyorum
Bu zamanı hatırlamıyorum
18 Mayıs 2009 Ankara
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 18.5.2009 04:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)