Bitmez Yokuşun Şiiri - Behçet Bilgiç

Yaşarsın sürgünü kendi içinde
Çektiğin her nefes ıstırap dolu
Yaşarsın bir dertle doğan her günde
Labirentli yaşam yok çıkış yolu

Tırmanırsın her gün bitmez yokuşun
Kırıktır kanadı şu gönül kuşun
Tükenir hayalin tükenir düşün
Yanıktır yüreğin gözlerin sulu

Ağırsa gam yükün çekilmesi zor
Dikenliyse tarla ekilmesi zor
Habisliyse bir ur sökülmesi zor
Ver bizlere sabır ey yüce ulu

Karardı ufuklar hava pek ayaz
Kaldık zemheriye hani nerde yaz
Arabesk çalıyor bak çaldığın saz
Göster bize ya rap sen doğru yolu

Kaldık pusulasız kaldık rotasız
Döndük canavara insanlık arsız
Yaşasa da beden ruhumuz cansız
Yitikse sevmeler neyleriz pulu

Çıktı çoluk çocuk bak çıktı elden
Çalar oldu herkes bir başka telden
Kaldık bir afatta geçilmez selden
Solup gitti çoktan şu gönül gülü

Hazırız atmaya germişiz yayı
Sarmış zülüm sarmış arşı alayı
Başımızda durup dönen belayı
Yok mu dur diyecek bir Allah kulu