bitti…
bitmez sandığım her şey…
önce gözlerimiz koptu,
dilek tutup saldığımız yıldızdan
sonra ellerimiz…
ellerimiz, Anadolu’ya uzanan
gökkuşağı gibiydi,
sarınca bellerimizi
ellerimiz sevgili,
gözyaşlarımıza yataklık eden,
ellerimiz…
kayıp gitti uçurum kenarından.
bitti…
bitmez sandığım her şey…
kayalıklara tutunan yosunlar gibi
tutunmuştu yüreğim,
mevsimi gelip de çekilince sevgin,
kuruyup gitti yokluğunun sıcaklığıyla sevgimiz,
sevgimiz, sevgili…
çocukların gökyüzüne saldığı uçurtma gibiydi
ya biz beceremedik ipini tutmasını,
ya da yanlış yerden esti rüzgâr,
sevgimiz, takılı duruyor şimdi elektrik tellerinde.
bitti…
bitmez sandığım her şey
süzülüp çırılçıplak bırakınca yapraklar ağaçları,
gelmeni beklediğim kaç gün,
doluyordu belediye işçisinin küreğine,
ve sen beceremediysen gelmeyi,
benim suçum değil ki,
bitti…
başlamaya yüz tutmuş her şey
bitti, sevgili…
03.06.2006 / 01:00 Burdur
Akın DursunKayıt Tarihi : 11.11.2006 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
biten sevgilere bir ağıt...
bitti sandığımız zamanlar...
tebrikler...
Sibel uygun
Bir sözüm: Aşkın bedelini seven seve seve öder.
Hüzünlü şiirleri yazmayı çok daha iyi beceriyoruz...:)
Kutlarım.
Sevgiler.
TÜM YORUMLAR (3)