Bitmez Demiştin Şiiri - Hamit Atay

Bitmez Demiştim

Bitmez demiştim,
Bir sevda bitmez,
Bir dostluk kaybolmaz,
Bir umut her zaman uyanır,
Ve her gece,
Yeni bir günün habercisidir.

Bitmez demiştim,
Yaralar kapanmaz belki,
Ama zamanla alışır insan,
Ve kaybedilen her şeyin yerine
Bir parça daha sevinç gelir,
Bir parça daha huzur gelir.

Bitmez demiştim,
Çünkü ben,
Bir kalbin acılarıyla büyüdüm,
Bir yüreğin sesinden yola çıktım,
Ve yol ne kadar uzun olursa olsun,
Her adımda seni hatırlayarak
İleriye yürüdüm.

Bitmez demiştim,
Çünkü seni sevmenin
Bir ömre bedel olduğunu öğrendim,
Ve kaybettiğimi düşündüğüm her şey,
Sonsuzluğa doğru bir adım daha atarken,
Beni ben yapan birer iz bıraktı.

Bitmez demiştim,
İçimde bir sevda var,
Bir göğsümde taşıdığım,
Bir ömrümde aradığım,
Ve bilirim,
O sevda her zaman beni bulacak,
Ne zaman yorgun düşsem,
Ne zaman kaybolsam.

Bitmez demiştim,
Zaman belki geçer,
Ama seninle geçen anlar,
Bir iz bırakır her geçen dakikada,
Ve o iz,
Hep bir anı gibi
Ruhumda kalır.

Bitmez demiştim,
Bir şeyler kaybolsa da,
Bir şeyler eksik olsa da,
Bir parçan hep kalır içimde,
Ve o parça,
Her zaman gülümsediği zaman,
Beni de güldürür.

Bitmez demiştim,
Çünkü sevdam,
Bir ömür boyu devam eden bir masaldır,
Ve o masal her zaman,
Yeni bir sayfa açarken
Başlar yeniden.

Bitmez demiştim,
Ve şimdi,
Bu cümleyi her defasında tekrar ediyorum:
Bitmez…
Çünkü içimde hala seni bekleyen bir umut var,
Ve o umutla,
Her adımda,
Her gecede,
Sonsuza kadar seni aramaya devam edeceğim.
Şiir Hamit Atay 1985