Bitmez Şiiri - Zeki Çelik

Güneşten kopuşun sanki isabet,
Ufkunu masaya yatıramadım,
Yaşam boyuncada etsem de gayret,
Ey dünya ben seni bitiremedim.

Gecede, gündüzde çalışıyorum,
Çilene, cefana alışıyorum,
Dargın olanlarla barışıyorum,
Ey dünya ben seni bitiremedim.

Deni, ay, mehtabın güzellik çizer,
Zifir karanlığın garibi üzer,
Üstünde her çeşit canlılar gezer,
Ey dünya ben seni bitiremedim.

Dağların, taşların ayrı bir alem,
İçinde ormanın oluyor kalem,
Neslimde çoğaldı geniş sülalem,
Ey dünya ben seni bitiremedim.

Yıldızlar parlıyor, gündüz kayıyor,
Kar, dolu, kırağı, yağmur yağıyor,
Zekiyi hastalık feci boğuyor,
Ey dünya ben seni bitiremedim.

18-3-2017