Sırtına abasını vurmuş
Güneş kızgın yol ırak
Terlemiş yüzü yorulmuş
Gideceği yer ne ilk ne son durak
Bıkmış artık belli ki,
Umutlarını gün be gün yemekten
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
İnsan ne olursa olsun yürüyebildiği kadar yürümelidir derim. Çok çok çok güzel!.. Ama biraz umutsuzluk seziyorum. Umutsuzluğu yenmek zorundayız. Diye düşünüyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta