Sırtına abasını vurmuş
Güneş kızgın yol ırak
Terlemiş yüzü yorulmuş
Gideceği yer ne ilk ne son durak
Bıkmış artık belli ki,
Umutlarını gün be gün yemekten
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
İnsan ne olursa olsun yürüyebildiği kadar yürümelidir derim. Çok çok çok güzel!.. Ama biraz umutsuzluk seziyorum. Umutsuzluğu yenmek zorundayız. Diye düşünüyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta