Bitmeyen Şiir Şiiri - Huban Asena Özkan

Artık seni yazamıyor kalemin,
Nedendir bilinmez, bitti mi sevgim?
Usandı belki de garip yüreğim,
Feryat figan etmekten yoruldu napim,
Zorladım birkaç kez yazayım seni,
Kahve kokusuna sardım kalemi.
Kâğıtta yoktu hani o an yanımda,
Karaladım işte ben bir peçeteyi,
Yine de olmadı yazamadım ki seni.
Satırlar tükenmiş, cümleler bitmiş,
Anıların hepsi seninle gitmiş,
Bir kitap arasında, kahve yanında,
Bir de sigara istedi canım o anda,
Baktım ki çakmağımın taşı da bitmiş.
Velhasıl kelam işte sevgili,
Kalbimden söküp atmışım seni
Tahtın boş kaldı mı düşündüm sonra
Taht var mıydı ki bilemedim orada
Hatırlamadım ben öyle bir anda.
Sonra döndüm okudum olmamış şiir,
Düzelttim birkaç cümle bitmedi şiir.
Yeni bir peçete aldım elime,
Düzelttiklerimi yazdım yeniye,
Okudum okudum olmamış dedim,
Yazmıyor işte kalem. Bitmiyor şiir.

Huban Asena Özkan