Acı bir fren sesi dur dedi düşüme
Anılar canladı gözlerimin önünde
Islak gözlerimi cevirdim o günlere
Acı ve ızdırap,gözyaşı boşmuş meğer
Son yolcusu benmiyim diye sordum kendime
Karşıma çıktı birden sıyah gölgeler
Ne bu sessizlik bu ne kalabalık
Neden binmezler otobüse
Hem bitkin hemde ürkek garaj da kimi beklerler
Gecenin karanlığı çöktü pencerelere
Bitmeyen şarkıyı söylüyordu tekerlekler
Çevirdim gözlerimi geçen eski günlerime
Düşünmeye fırsat vermiyordu dönüyor tekerlekler
Çok uzaklarda artık hüzün dolu geceler
Yanımdaki yüzlerde ne bir kuşku nede keder
mechul bir ufka doğru gidiyor dönüyor tekerlekler
hiç bitmeyen yolda bitmeyen şarkıyı söylüyordu
Dönüyor,dönüyor durmadan tekerlekler
19 mayıs/1980
saat:02:15
Kayıt Tarihi : 28.3.2008 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Alışacaksın
Seninde saçlarına kırlar düşecek.
Şaşırmayacaksın.
Yıllar öyle güzel ayarlıyacakki,
Bir iki tanesi beyazken,
Üç beş sene içerisinde,
Tüm saçını kaplayacak.
Alışacaksın.
Ben nasıl sensizliye alıştıysam,
Sende; yılların getirdiklerine,
Yanlızlığına, kaderine razı olup,
Rahatlıyacaksın.
Beyaz olanın saçların olduğunu,
Geri kalan herşeyin kapkaranlık olduğunu
Anlayacaksın...
Turgay Turancoşkunoğlu
TÜM YORUMLAR (2)