Bitmeyen özlem Şiiri - Durdu Mehmet Dalk ...

Beni arıyordu hala....
Gözlerin.
tayflar püskürten, gözlerin.
Değil mi anne...
Bir esintinin bağrından düşüp,
Kapını çalacak diye...
Bekliyordun...
Ben öperken çileli saçlarından...
sen.
Şefkatinle eritecektin...
Zindanda don tutmuş yüreğimi,
Öyle mi anne.....

Artık...
il il....
ilçe ilçe.....
Sürüklenmeyecektin...
peşimden....
Asık suratlı beton duvarlarda,
Ve zebani kılıklı,
Yaratıklar elinde açılan..
İğreti kapılarda...
Hüznü giyinmeyecektin.
Öyle mi...

Bitecekmiydi gerçekten...
gün gün...
Ay ay...
Yıl yıl...
Büyüyen...
Dağ dağ olan...
Ve mektup zarflarına sığmaz olan..
Özlem leğenin de yuğrulmuş,
Hasret....
Bitecekmiydi anne...