İhsan Hoca’nın Evi’nin önünden
……………………………………geçiyorum
Boyaları aşınmış demir korkuluklar
ağlıyorlar gibi geliyor bana
Allah Allah!
Bu nasıl bakış böyle ,
………………………………sabah sabah!
Aldırmıyorum ama!
*
Hayatın kanunu bu!
Biliyorum;
“Neden gelmiyorsun? “ diyemeyecek
………………………………………….artık bana;
oturduğu odanın perdeleri kapalı
bahçesi bakımsız
ve zeytin ağacının dalları,
bahçe duvarından dışarı sarkmış
………………………………...İhsan Hoca!
*
Ya, eşi Safiye Abla!
“0 da gitmiş diyorlar” öteki tarafa
*
Bu yüzden olacak
kimsecikler görünmüyor
...................çardak altındaki masada
*
Peki her buluşmamızda
İhsan Hoca’yla yaptığımız
………………………..siyasi tartışmalar
Hoşgörüsüz atışmalar
yani hayatı bize zehir eden kavgamız..
Ne olacak şimdi İhsan Hoca?
*
Bitmeyen kavgamızı
orada de sürdürecek miyiz acaba?
……………..*……………
06.mayıs.2018
Kayıt Tarihi : 7.5.2018 09:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!