gündüzü geceyle
yarayı tuzla
ateşi ateşle bastırsanda
bazen uykuların kaçar
başlar bir kovalamaca
gözlerin tuzak kurar uykuya
sımsıkı kapatırsın gözkapaklarını
beklersin
ışık sızmayan bir zindandasındır artık
hapsedersin kendini karanlığa
güya çok uykun varmış gibi
boşaltmaya çalışırsın zihnindekileri saatler ilerler sen yerinde sayarsın
gecenin o koyu deminde
demimi alır anılar
çocukken korktuğun karanlık
tüm ıssızlığıyla içine alır seni
ürperirsin
saçından tırnağına kadar
ama
çıtın çıkmaz
bilirsin ki uyku önemli
bu gece de uykunun yolu düşmedi
yanaklarına uzanan kirpiklerin titrer
gecenin serinliğinden mi
yoksa
içinin bir yerlerinde sızlayan göğüs kafesine hapsolmuş unutulmuşluğun iç çekişinden mi ...
bilinmez
önemi yok bilme !
derin bir nefes saatin tiktaklarını
bastırmayı başarsada
hala gözkapaklarımda tonlarca ağırlık
yalnızlığımda kalabalık
....
bitmeyen gecenin gelmeyen uykusu
tıpkı sen
vazgeçmedim beklemekten .
✍️ Canan £REN
31 Ekim 2024
Canan Eren
Kayıt Tarihi : 1.11.2024 00:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bitmeyen gecenin gelmeyen uykusu tıpkı sen vazgeçmedim beklemekten .
