Yangın yeri oldu zavallı kalbim
İçten içe yanıyorum derine
Bayram etsin söyleyin o zalime
Ölüyorum çare yokmuş derdime
Her mektup ağladım yaşım sel oldu
Ömrümün baharı geçti güz oldu
Dile düştü sevdam bin bir söz oldu
Yemin ettim artık sevmem üstüne.
Eller gibi baktı yakın gelmedi
Ona vurgun olduğumu bilmedi
Bir gün olsun göz yaşımı silmedi
Anlamadım bu canıma kasti ne.
Devrimî’yim başıma işler açtım
Kaybettim yönümü yolumdan şaştım
Yar sandığım yabancıyla uğraştım
Yenik düştüm başa döndüm bak yine.
Devrimî.(ilker murat çinitaş)
22.01.2023
İlker Murat Çinitaş
Kayıt Tarihi : 20.2.2023 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!