Teselli bulmaz kalbin,
Acırken yorgun yüreğin,
Başka alemleri özler,
Bir bilinmeze gidersin.
Bir bebek kadar aciz,
Bir mevta kadar çaresiz,
Sanki gücün zirvesi gibi,
Öyle bir zirvede kadersiz.
Karabulutların içinde,
Bestesiz şarkıların güftesinde,
Donmuş ateşin korunda,
Üşüyen ateşin pençesinde.
En zoru bilmecelerin,
Bomboş geçen gecelerin,
Esiri ve mahkumu oldun,
Amansız işkencelerin.
Dönülmez akşamın ufkudur o,
Güzel hayaller efsunudur o,
Hayata tutunmak ister lakin,
Biçare ahiret yolcusudur o.
Kayıt Tarihi : 18.3.2015 16:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Güncan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/18/bitmeyen-cile-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!