Şimdi bir başkası mı görecek senin gelinlikli halini?
O adamın mı olacak hayatımın tek beyaz kelebeği?
Mis kokunu o mu çekecek içine kana kana?
Seni ne kadar sevdiğimi unuttuysan verilen sözleri hatırla.
Benim gözlerime baktığın gibi mi bakacaksın onun gözlerine?
Gözlerimi özlemeyecek misin, hani bitiyordun gözlerimin yeşiline?
Bir düğün arabası gelip alacak mı seni?
Benim dışımda kaç kişi yakıştıracak sana üzerindeki gelinliği?
Demek giydiğin gelinlikle bir başkasının asil meleği olacaksın.
Gözlerin onun için ışık saçacak, onun olacak ellerin, saçların…
Demek alnına o konduracak öpücüğü.
Konukların, alkışların, konfetilerin, dansların arasında ben bir ölü…
Pastayı keserken o adam bileklerine mi sarılacak?
Kafamı bedenimden ayırmayadır indirdiğiniz bıçak.
Sen gelinliğinle gelin olurken ben kefenli ölü…
Bindiğin düğün arabası beni altına alan dert yükü.
Alkışlar bana kırbaç, konuklar düşman…
Sen beyazını üzerine alırken yüreğim akıtacak siyah kan.
Nikah memuru sorusunu soracak.
Sen de cevabını vereceksin damadın ayağına basarak.
Ben de kapının ardında seni izleyeceğim, isyankar.
Bir zamanlar benim olan beyaz perim şimdi ele mi yar…
Şahitler üstlerine düşen görevi yapacak..
Aramızda olanları onlar bilmez, aşk artık yasak.
Hani gözyaşıma zaafın vardı, bedenim sele kapıldı.
Dön bana, yoksa unuttun mu kalbime attığın imzayı?
Sen benimsin, bir başkasının olursan öldürür beni yaralar.
Bil ki çiçeğim evlendiğin gün bir cenaze var.
Şimdi, o çok sevdiğim gülüşün bir başkasının mı olacak?
Bir başkası mı seni kahkaha tufanına boğacak?
Bir başkası mı limitlerini zorlayıp miladını yaratacak?
Helal olsun öyleyse bize ve verilen sözlere.
Verdiğin sözlerle kol kola gir ve git onun dizlerine.
İçimde orman yangınları başladı.
İçimde kalan sevgi zerreleri kalbimde teröre yol açtı.
Bir ruh şehit, bir beden yaralı…
Yaktı, yıktı, ne varsa gasp etti.
Susarak sana dön demekten kalbimde tüy bitti.
Geçmişimi aldın elimden, duygularıma çaldın şer.
Tamam, seninle bir gelecek istemiyorum;
Bari geçmişimi bana geri ver.
Bana önce seni unutturmayı çalıştılar sonra sevmeyi…
Ben her şeye rağmen sen dedim;
Ama ne gözyaşlarım ne şiirlerim sana erişti.
Sen benim yaşantımdın, tüm bir hayatımdın…
Ölünce yaşantıma bakılacaksa bakılacak sen olmalısın.
Hadi git durma, ardına bakma…
Sen mutluluğunla gökyüzünde uçarken ben uçurumum.
Mutluluktan uçarken sakın yere bakıp kendini korkutma.
Git ve evini kara bulutların üzerine kur.
O kara bulutlar gözlerim olsun ve sen de aşkla boğul dur.
Senin gözlerin yalancı güneşten başlayan bir orman yangını gibi…
Benimkiler ise o yangına su taşımaya çalışan iki itfaiye eri.
Yanarak taşıyorum sana seni kendine getirecek suyu.
Ne kadar kahramanlık yapsam da biliyorum:
Bu bitmeyen bir aşkın sonu…
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 20:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
