Bitmesini Bilmeyen Hikayedir Benim ki

Beklersin sabahı sabırla
Zaman geçmez olur
Yüreğine bir acı konur
Güvenirsin az bir sabırla

Saatler durmaz sanki
Boynun bükük beklersin
Güzel günleri hayel edersin
Zorlukları anlarsın ta ki

Yürürsün inceden
Sessiz sedasız
Kalmışsındır damsız
Zannedersin mahçubsun sevgiden

Tramvaya otobüse
Gemiye binersin
Yeter ki zaman geçsin
Çıkmak istersin düze

Hayat kirletmiştir
Pırlanta kalbini
Korursun içindeki ümidini
İçine bir korku sinmiştir

Bakarsın sağa sola
Herkes kendi halinde
Kitapların elinde
Okumak istersin doya doya

Gözlerin ürperir
En karanlık vakitte
En geç saatte
Yaşamın bir mum gibi erir

Hatasız kul olmaz
Bunun bilincindesin
Şimdi nerelerdesin
Senin yerin dolamaz

Kafanı kaldırınca
Baban karşındadır
Üzüntünün bittiği andır
Eve sevinçle varınca

Yeni bir deneyimdi
Hayatın içinde
Hatalar kalmıştı geçmişte
Artık ağırlaşan yüreğindi

Bitmesini bilmeyen hikayedir benim ki