Çocuklar
Önce bitmemiş şiirin coğrafyasında silahlandılar
Sonra şiirin közlerinde açan çiçekleri tanıdılar
Hep sevilmekten korktular
Sözlerini küller ve közler arasında çoğalttılar
Mühürlü gülümseyişleriyle
Kanlı ihtilallerin ayak sesleridir
Camgüzeli metropol duyarlılıklarında
Çocuklar önlerinde silahlar. Arkalarında
Çiçekler ve kendi hüzünlerinde sürgün
Taşralı sonbahar melan
..........
..........
Kayıt Tarihi : 17.5.2003 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!