Bitmemiş Hayaller Şiiri - Kasım Kobakçı

Bitmemiş hayallerin bu son anında,
Yüreğimde iyileşmeyen yaraların acısı,
Yolun son çeyreğinde umutlarım geri döndü,
Sensiz kalmanın acısı yine sensiz gecelerde.

Yüreğimin evinde her şey sessiz, kırgın, hüzünlü,
Yokluğunun depreminde yıkılmış duygularım,
Şimdi hüzünlü şarkılarım çalıyor yüreğimin flütünde,
Düşlerimin ülkesinde her şey senin yokluğunla dolu.

Renkler solmuş, kaybetmiş yeşilini yapraklar,
Cansızlaşmış bahar, verir son nefesini,
Yorgan gibi örttü yokluğun beni,
Çalışmayı bıraktı aşk şehrimin bütün saatleri.

Oksijensiz kalbimde açılmayan pencereler,
Geçmiyor günler takvimimde, asılı durur,
Kan oldu gözyaşlarım, teselliye çare yok,
Esir aldı yokluğun geleceğin yıllarını.

Yorgun rüzgarlar esiyor şimdi gökyüzünde,
Bilinmezlikte dolaşıyor kaçan mutluluk,
Güneşim çekildi ışık vermiyor evrenime,
Yine sensizlik, hayatın son diliminde sensizlik.