Bir gönüldü suskun
Mercanköşk karanlıkta
Damlayan kırmızı... yürekten
Kadeh dolusu gam gecede…
Kendini sunmakta
Renklerin mucizesi
Derin bir ölümsüzlük bekleyişi
Korkusu zamandan…
Siyaha dokunuş
Yumuşatma darbesi
Bıraktığı iz … sessiz
Özgürlüğün ürpertisi…
Bolca beyaz fırçamda
Az da uçuk mavi
Anla işte!
Damlayan gözyaşı rengi…
Kırmızıda buladığım yürek
Gül öpüşten yumuşak
Ve pembe gecenin siyahına
Aydan da bir parça beyaz
Yıldızlar, gri rüyalara…
Gökkuşağı… bir renk alemi
Ne yok ki fırçamda
Güneşe de kanatlandırdığım
Milyonlarca kuş
Kelebek sonsuz yaşamda…
Bilirim serinletmez
Hüzündür sarılar
Üzülme!
Kahveden bol çalacağım üzerine
Köklü bir gövde
Güvenle yaslan…
Yetmez mi alacalarım
Çiçekler diktiğim saksılara
Uzandığın çimenler, kirpiklerimdi
Yeşile boyadığım baharlarda…
Merbut günler
Yol vermez artık fırçama
Varsa zamanın rengi
Nasıl yansır tabloma
Bitmeli resim, renkler kurumakta
Tükeniyorum
Yardım et sen de bana…
14.04.07 İstanbul
Aydan KüllüceKayıt Tarihi : 14.4.2007 04:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
br
kutlarım Aydan Hanım.
Saygılarımla
tükeniyorum
yardım et sen de bana…
yüreğinize sağlık umarım her dayim yüreğinizde yanınızda olacak gerçek dostlarınız sizi hiç yalnız bırakmasın
gül öpüşten yumuşak
ve pembe gecenin siyahına
aydan da bir parça beyaz
yıldızlar, gri rüyalara…
Bir resam fırçası bir dizeye böyle dönüşebiliyormuş demek. resimin şiirleşmesi diyorum buna. başarılar sizinle yükselsin.
TÜM YORUMLAR (7)