Gecenin eteklerine tutunmalı insan, güneş sızmasın diye ufuktan dünyanın üzerine.
Mehtabı ve yıldızları dürüp de bir cigara kağıdına, yakıp çekmeli nefes nefes içine.
Köklerini budamalı üzerine bir kalp içine de iki harf kazınmış tüm yorgun ağaçların.
Yalan dillere yapışmış, riya bulaşmışken kalplere, hepsi birden ölmeli sevgiye açların.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta