Bitmeler Geçiyor Üzerimden

adım kalmaz mı dersin

son derece şık da düşsem peşine

gelişime vurur günün bitişi oluşu...

güneş kalmadı bak hiç

bıraksana beni tersine maddelere

nefes de alırım ki

bak mesela

boşluğuna basmadan zıplıyorum...

ölmem gerekiyor aslında

ne çok şey hatırlıyorum!

-her nefesini sevmiştim-

tıkanık bir ciğerin üç odacığında

gittikçe cılızlaşan titremelerini sönümledim.

sakız çiğnerdik yorgunluk üstüne

sigarayı sevmezdik.

şimdi bir mum yanıyor arkamızdan

gölgemiz kocaman oldu duvarda

sesimiz bile büyüdü.

olmadığıma kasvetim büyürken

kaybolmaktan korkuyor düşlerim

başımın toprağa değdiği yerde

acaba şimdi
neredeyim?