Bitmek Üzereyken Şiiri - Sre Eren

İlkin hayaller alıp başını gitti,
Sonra umut...
Yalnızlık esir aldı bedenlerimizi.
Kuşku içinde büyüyen korku,
Alıkoydu kendine karşı bizi.

Kaçar olduk, azat edilmiş köleler gibi
Güya özgür bırakılmıştık
Dıştan insan duran
İçi kof bir bostan misali, aldatıcıydık.

Uzakta kaldıkça küçüldük,
Ansızın gelip geçti diriler
Hüznün aktığı nehirde yıkandık,
Aforoz edildik sevgiden.

İyi şeylerde oldu elbet
Bir fındık kabuğunu doldurmayacak büyüklükte
Sevinçler giyindik
Bir misillemeydi ardından,
Önümüze sunulan tabak tabak
Hasretler, ayrılıklar, acılar yedik.

Biz zorladıkça
Aşağıya doğru kayan,
Pamuk ipliğine bağlı hayatın
Kara listesindeydik!