ve bir ses kalır dilimin ucunda
tüm yaşanmış
ve gerçekliği kadar
yalanlanmış hatıranın ortasında.
bundan uzun zaman önce..
bitmedi diyordun
gözlerin geceye dalmış ve sessizce
belki de yeni başlıyor.
gözlerimin içinde huzun sarısı
ve sonbahar...
saçlarıma dökerken yapraklarını
burnumda çimen kokusu
bundan uzun zaman önceden kalan
belki yalan
belki yalan olduğuna inandırılan
bir sahne aklımda
elimde kan kırmızı bir gül
parmağında alev alev bir yüzük.
susuyorken
en isyankar çığlıklarını zaman
ve silemiyorken düşlerini uykularımdan
sözlerin bıçak yarası
gülüşlerim kangiren
ya kopar bu kalbi bu bedenden
ya gel rüyalarıma
aklımda mahşer yeri kalabalığı
ömrüm toz duman
Kayıt Tarihi : 8.12.2005 18:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)