Bitlis Kalesinden Gurbete Gidenlere Ağıt

Gittiniz, beni birer birer terkettiniz.
Gurbet illerini mesken tuttunuz.
Yılda bir kez yanıma geldiniz.
Bilmem ki gurbette neler buldunuz?

Sizin ardınızdan gözyaşı döktüm.
Eskidi surlarım bin yaş daha çöktüm.
Yıkıldı yerim yurdum belimi büktüm.
Bir kez bile dönüp bakmadınız.

Hani gölgemin altından konup göçenler?
Hani daracık yollarımdan geçenler?
Hani benim ile yiyip içenler.
Bilmem ki şimdi hangi ellerdesiniz?

Unuttunuz mu yoksa Fatiha yokuşunu?
Dideban Dağına güneşin doğuşunu.
Bu kentin sokaklarının gül kokusunu,
Yaban ellerde zor bulursunuz.

Benim topraklarım samimiyet kokardı.
Yanı başımda bağlar bahçeler vardı.
Herkes birbirine dost birbirine yardı.
Şimdi gurbette mutlu musunuz?

Kadim Kent, Kadim Kent deyip durdunuz.
Kambah olmuş deyip yere vurdunuz.
Felek ile el ele verip birlik oldunuz.
Beni dertlerden dertlere saldınız.

Kenterenin bağrı hicran ateşiyle yanar.
Sinema yokuşu her gün sizleri anar.
Şerif bey uzaklara bakıp sizi arar.
Gözü yaşlı akan çay hep sizi sorar.

O güzel çocuklar büyüýüp gittiler.
Gölgemin altında oynayıp yittiler.
Beni benden alıp derbeder ettiler.
Gurbet illerini mesken tuttular.

Hele söyle kurban ne olur söyle.
Gurbet elde kapını çalan var mıdır?
Halini hatırını soran var mıdır?
Bendeki vefa orada da var mıdır?

Akşam olup karanlıklar çökünce.
Yüce Dağ başlarını duman sarınca.
Ninniler söyler bana;
İbrahim'in yangınına su taşıyan karınca.
Uzaktakileri anar aglar gözlerim.

Bilirim sende gurbette hasret çekersin.
Maziyi anıp kanlı yaşlar dökersin.
Bu sehri ve beni özlemle yad edersin.
Başın dara düşünce eskilere gidersin.

Gece olunca yanık türküler söylerim.
Karlar ile dertleşir onunla eğleşirim.
Didebana bakar onunla dertleşirim.
Yıldızların altında bir garip bekçiyim.

Ben sizin baba dede dostunuzum.
Sizleri temsil eden onurunuzum.
Ben şiirlerinize ilham kaynağınızım.
Ah neyleyim kardaşlar dinmiyor sızım.

Giderken yaktığınız ateş yanar ha yanar.
Bu yangın bilmem ki ne zaman söner.
Feleğin çarkı bir gün tersine döner.
Ancak o zaman güler yüzlerim.

Zalim dünya yıkılsın yerin yurdun.
Yanımda ne dost ne ahbap koydun.
Sevdiklerimi tek tek benden aldın.
Onları benden hep sen kopardın.

Hepiniz gitseniz de ben hep burdayım.
Kıyamete kadar bu kent ile baş başayım.
Oy sizin derdinizi hiç görmeyeyim.
Arada bir selam gönderin bari.