Yalnızlığımın en kalabalığındayken,
Kalbim atmazken, taştan bir duvarken,
Sessiz çığlıklar atarken hayat boşluğuna,
En içten çağırışlarıma kulak vermezken sevdiklerim
Tam bitti derken hayat, ölüm yakınken,
Ten topraklarım çatlamış, kurumuşken,
Gözyaşlarımı saklamışken sahte gülüşler ardına,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
