Yalnızlığın üst üste vuruşları,
genişletir zihnin köhne varoşlarını.
En küçük suda boğulursun artık.
Bir küçük yalan bile yardım edebilirdi.
Gerçek üstüne bu kadar abanmasa,
uyku ve iflas etmiş beynin çırpınışları,
yeni alanlara çakılan çivilerin ucunda.
Unut kendini herkesin umut beslediği
kıyılarda, gerisi bitik, zaman bile uykuda.
...yalanlar pembe gerçekler ne renk?
güzel anlatımdı tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta