Bitanem Şiiri - Ahmet Ünal

Gidiyorum dediğin gün
Yaktım resimlerini...
Üzüldüm, kahroldum
Dayanamadım sensizliğe
Dünyam karardı
Alışamadım sessizliğe...
Çabuk özleyeceğimi nerden bilirdim ki?
Şimdi seninle dolu saatleri yaşıyorum,
Seni taaa yüreğimde taşıyorum
Bitanem
Yıldızlar, doğan gün ve gökler şahit sevgimize
Bu ayrılığa
En çok martılar üzüldü biliyor musun?

Aynı limandayız güzelim
Neden ayrı demirler atmışız
Neden, bilmem, bilemem ki? ..
Anılar beynimin gül bahçesinde
Yakılan resimlerden ses veriyor
Bi tanem
Gözlerimin önüne her saniye
Gözlerin geliyor...