Bit Pazarı Şiiri - Ahmet Yüksel

İnsan var; defolu, merdiven altı,
Kumaşı pek kirli, rengi karaltı.

Şu surat, sanayi ürünü gibi...
Şu çapsız, şeytanın dünürü gibi...

Sevgi var, raf ömrü üç günden kısa
Ar, namus... şifresi bozulmuş kasa

Bu pazar hicapsız fenomen kaynar
Bu çöplük pek çapsız fino'men kaynar

Biraz elektrik vermeli sevgiye (!)
Tutkular üstüne "merkep" hediye...

Modelmiş... Modanın öncüsü imiş
Eğlence, hayatın ölçüsü imiş

Zaman, ne isterse o olmalıymış
Keyfe kederince yol bulmalıymış

Değil mi ne çok, deliye muhtacız?
Gerçeğe karın tok, sahteye açız

Pirinç var evdeki bulgura değmez
Bilinç var denesen kalbura gelmez

Bir fikir buldum ki kumandası yok
Ekranı karanlık, his lambası yok

Bu kasada... yalnız cüzdan hesabı
Var mı, hani "kayıp vicdan" hesabı ?

Çılgınlık diz boyu, mutluluk sahte
Uygarlık ölçüsü, mührü : Kadehte

Vitrin süsü... "Üret - tüket" sarmalı
Bur'da insan, "Kimim?" diye sormalı

Bu boşlukta... Bu ölçü krizinde...
Sor: "Ben Kimim?" Yitikler dehlizinde...

'Ben kimim, kim?' Bu kimlik nosyonunda
Hiç.. Hiçlikte... Hiçlik enflasyonunda...

İnsan var; defolu, merdiven altı,
Kumaşı pek kirli, rengi karaltı.

Hız ve haz çağı... öf çağı... püf çağı!
Al üstüne bir demlik de keyf çağı!

Ahmet'im ! Anlarsın ya? Çokluk çağı
Ne açlık denebilir, ne tokluk çağı

Vaziyet bu! Lâkin, yine de bir dur!
Sen, sana yakışanı özüne buldur

Ara bul, güneşe giden ayağı...
Sanma bu pazarda her şey bayağı

Kıymeti biçilir sanma hayatı
Cins malın üstünde yazmaz fiyatı

Her kim ki bir gayrimenkule varsa,
Anlar ki insandır "satılmaz arsa"

Gönül var; yelkeni açılmaz, katlı...
Gönül var; açılır... Sanki kanatlı...

Her türlü mal düşer bit pazarına
Gönül arıyorsan git pazarına...

Ahmet Yüksel 2017