Bisikleti çalınan çocuk hıçkırıkla ağlıyordu. Yaşlıca bir adam yaklaştı ve "Ey oğul çalınacak hiçbir şeyim olmadı benim; gençliğimden başka; onu da ben çaldım kendimden. Aldım yere çaldım. Sen üzülme. En değerli şeyin gençliğin. Onu da senden başkası çalamaz senden. “ dedi...
Çocuk, amca “kalemimiz baştan kırılmış bizim. Öksüzüm ondandır sızım benim” dedi.
İhtiyar, ben derdini bir bisiklet sanmıştım. Meğer bin sıkletmiş, aldanmışım.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta