Bisikleti çalınan çocuk hıçkırıkla ağlıyordu. Yaşlıca bir adam yaklaştı ve "Ey oğul çalınacak hiçbir şeyim olmadı benim; gençliğimden başka; onu da ben çaldım kendimden. Aldım yere çaldım. Sen üzülme. En değerli şeyin gençliğin. Onu da senden başkası çalamaz senden. “ dedi...
Çocuk, amca “kalemimiz baştan kırılmış bizim. Öksüzüm ondandır sızım benim” dedi.
İhtiyar, ben derdini bir bisiklet sanmıştım. Meğer bin sıkletmiş, aldanmışım.
Kayıt Tarihi : 6.6.2013 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!