Bisiklet Şiiri - Hamza Akman

Anılar canlandı yine düşlerimde
Bir ben vardım,bir de sen gülümseyen gözlerinle
Hatırlar mısın sen bisiklet kiralamıştın iki saatliğine
Ben ise aşkı tatmıştım iki saatin ertesinde
Pedal çeviriyorduk hayata karşı içten içe kahkahalar atarak
Rüzgarına,otuna,bokuna inat edercesine çeviriyorduk hayatın
Tam iki saat
Sen bisiklet kiralamıştın
Ben ise aşk

Ara ara kafamı çeviriyordum
Bir gökyüzüne,bir denize,bir de gözlerinde bitiyordum
Gökyüzünün mavisi olup düşüyordum üzerine denizin
Saçlarını okşayan rüzgara sarılıp dalgalanıyordum en hırçın ama en derin
Bir kaya parçasına çarpıp süzülüveriyordum tenine
Canın yanmasın diye ne çok sıcak ne de serin
Çok uzun ve de bir o kadar kısa gelen iki saat
Sen bisiklet kiralamıştın
Ben ise aşk

Öyle belli bir yer hiç olmadı kafamızda
Yol nereye gidiyorsa,bizde oraya gidiyorduk
Ya da sen nereye gideceksen ben zaten orada oluyordum
Özleminle yanıyordum,yollarını gözlüyordum,kavuşmayı umut ederken birden sen çıkıp geliyordun
Ezgilerle,şarkılarla hem de
Ama yorgundun
Nefes nefese kalmıştın
Benimse nefesim nefesine kalmıştı
Aç ve susuz
Sarılmak istemiştim doyasıya
Sen bana ter kokuyorum demiştin bakışlarınla
Ben ise ter değil aşk kokuyorsun demiştim haykırırcasına
Dile kolay
Sana kolay
Ama benim gönlüme zor gelen
Bir ömür iki saat
Sen bisiklet kiralamıştın
Ben ise aşk