Birtakım izlekler Şiiri - Necdet Arslan

kalbim
o taştan yontu
üşüdüğü yerde
ısıtamaz hiçbir büyücü

ben hangi karanlığın içinde
vuruldum
ölmem belki
ama
iki değirmen taşı boşuna
dönüp durdukça dövünür dururum

kül benizli çocukların şamatalarına
öyküneceğim

inatla beni
başka çıkmazlara saplayacak pusula.

düş tohumları sızlanacak
derken mart da tükendi tükenecek
figürü eprir o fotoğraftaki sarılmaların

saklı tutulmuş olur söz
yinelenmeyecek gül dakikalarında
iz tökezler

nerede olduğumu unutursam eğer
söyleme bir daha
mırıldandığımız dil alacaklı kalır bizden