Birsen Yıldız Şiirleri - Şair Birsen Yıldız

Şimdi yoksun yanım da
Acıyor kalbim sonun da
Yok oldum ben yolun da
Nerdesin be sevgilim

Hayat buymuş sevgilim

Ben istiyormuyum sanıyorsun
Ayrılıkların şairi olmayı
Yazdığım her mısraya
Hançer gibi ayrılığı saplamayı
Senle başladı bu ayrılık şiirlerim
Belki de seninle devam edip

Hasreti yazdım karşıda ki dağlara
Rüzgarla feryat ettim sana
Bu gece yağmurlarda ağladı sensizliğe
Açan çiçekler bir bir soldu gönlümde
Güneş doğdu ve hemen battı
Sitem etti zalimce terkedişine

ANKARA
Ne hayaller,ne umutlar bağlamıştım
O anlamsız güzelliğine
Geldiğim günden beri
Umutlarımı umutsuzluk deryasında yüzdüren
Sensin zalim Ankara

Bugün uykusuzlukla savaşıyorum
Tıpkı sensizlikte olduğu gibi
Yorgun düştü bedenim
Bugün anlamsızlıkla savaşıyorum
Her şeyin anlamı varken
Bir sensizliğin anlamı yok

Sen herşeyi terketmek kadar basit sanıyorsun
Eğer öyle olsaydı
Sevmekte terketmek kadar basit olurdu
Ve ben seni severken
O basitliğin içinde
Bu kadar acı çekmezdim

ÖLÜM VEDASI
Yine tek başımayım bu kahpe dünya da

Dostlarım yok ki hiçbir zaman yanımda

Ağlayacak gibi olduğum anım da

Hani bazen sözcükler dizilir
İnsanın boğazına
Sözcüklerle anlatamadıklarını
Gözlerinle anlatmaya çalışırsın insanlara
Ve o an kalbindekileri anlatabildiğin
Tek yol oluverir sana

Ateş gözlüm merhaba
Sana kilometrelerce uzaktan sesleniyorum
Belki sesim sana ulaşmadan dağılıp gidecek bir meçhule
Ey ateş gözlüm
Sana bilmediğin şehirlerden sevgimi yolluyorum
Takılırsa bir çıkmaza

Mehmedim ben ana
Korkum yok kahpe düşmandan
Düşmanın kahpeliği vız gelir bana
Mehmedim ben ana
Korkusuzca siper ederim bedenimi vatana
Bir değil bin kurşun bile işlemez bana