YAĞMURLU SOKAKLARDA HAYATIMI ARIYORUM
Sevda rüzgarın da savruldukça savruluyorum
Kaldırım taşların da hayalini arıyorum
Sensizliğin cehennemini şimdi yaşıyorum
Yağmurlu sokaklarda hayatımı arıyorum
Yalan gözlerin de yalan bakışlara kandım
O yalan sözlerine nasıl da aldandım
Seviyorum dedin yıllar boyunca kandım
Varlığın da hayalmiş ben sana aldandım
Bir anda sensizliğin için de kayboldum
Kaleminin ucu her kağıda onun adını işliyorsa
Kalbin onu görüp kuş olup uçuyorsa
Gözlerin her yerde onu arıyorsa
Unutma arkadaş sende aşıksın
Gözlerine baktığında heyecanlanıyorsan
Onu gördüğünde hiç konuşamıyorsan
Bilemezsin bilemezsin
Sensiz gecen yıllarımı
Bilemezsin bilemezsin
İçimdeki bu aşkını
Kader deyip gecemezsin
Sen beni bilemezsin ki
Seninle yaşadık o en güzel günleri
Hayal bile edemezdi görenler bizi
Nasıl da sildin bir kalemde sevgimizi
Hiç düşünmedin bırakıp giderken beni
İstermiydim seni böylesine kırmayı
Deli gibi severken birbirimizi
Aşkla çarpan kalplerimizi
Birbirine mahkum bedenlerimizi
Biranda yıkıp gittin mazimizi
Aşkla yazılan kaderimizi
Bugün bir park da rastladım sana
Yanın da biri vardı sevgilim
Maziye dalıp ağladım o anda
Kimdi o söyle sevgilim
Duydum ki istemiş seni babandan
Sana ne demeliyim ki hayat?
Sana nasıl hitap etmeliyim bilmiyorum
Herşeyi içinde gizemlice saklayan sensin
Aşkı ihtiras uğruna yaşanılmaz kılanda sensin
Söyle bana hayat; Sen iyilerin mi,kötülerin mi yanındasın?
Bir bakıyorum yemyeşil güzelliğinle insana huzur veriyorsun
Kalbim taşımaz bu yükü gamı
Susturamaz kimse sessiz feryadı
Anlamadın benim deli sevdamı
İçim de ezerim acılarımı
Karanlık zırh gibi sarar sevdamı
HERGÜN ÖZLÜYORUM
Bir kere bile arayıp sormayan
Sen değil misin vefasız
Şimdi ben mi oldum vicdansız
Ben mi oldum insafsız
Tek bir sözüne ölüme hazır olan bana
bugunde dungıbı sensızlıkle bıttı
yurek usta olunca bır baska yazıyor kalem kah kan damlıyor şiirden kah ıbretı alem oluyor tıpkı bu şiirde oldugu gıbı saygılarımla